Şiir için ölmek . . .
bizi durduramazlar
bırak denesinler ölürüz şiir uğruna ! bu sabah işimi bıraktım sonsuza kadar başımı yukarda tutacağıma söz verdim çünkü hayatta en çok şiire ihtiyacım var bir kartalın uçmaya ihtiyacı olduğu kadar bu halde çıktım işyerimden sokaklarda yürüdüm gürültüler ve haykırışlar geliyordu bir salondan daha iyi duyabileyim diye içeri girdim yanında durduğum kadın bana kağıt kalem verdi yumruğumu havaya kaldırdı ve ’ dostum ! ’ dedi ’ dostların arkadaşların burada bizler ölümsüzüz bizler gerçeğinde gerçeğiyiz ! ’ - ve işte o anda bende sizin gibi yeniden doğdum - bana başını dik tut yumruğunu havaya kaldır şiirleri cehennemden daha gürültülü oku dediler bizi durduramazlar bırak denesinler ölürüz şiir uğruna ! - dostlarım yanımda duruyorlar sanki bir savaşın ortasında kelimelerimin doğru olduğunu biliyorum burada gerçek şiir için verilen bir savaş var yürüyorlar yürüyoruz aşkın ve hayallerin üzerine - işte ! on bin güçlü şiir burada yirmi bin havaya kalkmış yumrukla beraber gerçek şiirin gücü beni çağırıyor O heryerde ! başını dik tut yumruğunu havaya kaldır ’ şiiri cennetten daha sessiz yaz ! cehennemden daha ateşli oku ! ’ bizi durduramazlar bırak denesinler ölürüz şiir uğruna ! Kalbimin üzerindeki uğur böceği için ( MANOWAR adına ) Kalbimden teşekkürlerimle . . . |