Umut heybemde sabır taşı
Gözyaşı pınarda dolu sancı
Yüreğim burkuk dilim acı
Sözlerim keskindi geçmişte kaldı...


Giderken bir buseydi veda, söz ile
Geleceğim gün bilinmezdi, tarih ile
Sözlerim yüreği keserdi, göz yaşı ile
Bitti sancım, sanrılarımı yakıpta geldim...


Umuda açtığım bir kucakta
Kuytuya bin kilit vurdum sanma
Yine ruhum saklanır amma
Ben gidemem bundan sonra..

Ağlamadım sanılmasın,
Pınarlarım sızladı her anda
Hala iyi olamasamda söz verdiğim gibi,
Umudu doldurdum heybeme
Kaleme verdiğim yolu kapadım elime aldım artık...
Çok güzel bir öykü ile hoşbulduk demeye geldim...

................................Sevgimle

Rüzgar dediğin rüzgara benzemeli biraz
Öyle anlamam saçları savuranından filan
Kafa kelse ne olacak peki?
Rüzgar ayrımcılık yapar mı hiç?

Sabahın köründe ılgıt ılgıt esenine ne demeli peki?
Yahu daha kargalar mesaiye başlamadı.
Aceleniz ne? Bırakın açılalım biraz.
Hem eseceksiniz madem,
Güneş tam tepedeyken essenize.

İşin gücün şeytanlık biliyor musun?
Sana derim lodos efendi.
Ne anlarsın kadınların eteklerini açmaktan anlamam ki?
Bir de yanar dönersin ki sorma.
Rüzgar dediğin ciddi olmalı biraz.

Balıkçı milletinin başına bela da olmamalı rüzgar dediğin.
Adamların üç kuruş için canları çıkıyor zaten.
Sandalları alabora etmenin alemi var mı?
Allah’ın rızkını mı kıskanırsınız anlamam ki?
Heeyyy sana derim zorba poyraz .
Nedir alıp veremediğin?
Bırak da fakir-fukara balık yesin biraz .

Ya sana ne demeli kasırga hazretleri.
Hani benden pek de farkın yok ama,
Ben kimsenin evini barkını yıkmam.
Çatısını, bacasını uçurmam.
Camını çerçevesini kırıp zorla girmem hanesine.
Yok ..O kadar da değil.
Haddimi de hakkımı da bilirim ben.
Sertliğim sana benzese de çok faklıyız.
Gel sen de uysal ol.
İlle bekleme bir emir…
‘’Ey ateş İbrahim’e karşı serin ve güvenilir ol’’ gibi.
Bir kez de kendiliğinden anla.


Ah benim serseri meltemim. Boş ver.
Gel otur şöyle yanıbaşıma.
Sen bana fısılda dertlerini.
Ben sana dökeyim içimi.
Sen başını yasla omzuma ağlarken.
Ben ağlarken de sen ‘’sussss’’ de.
Sonra verelim el ele ha ne dersin?
Karadan denize, denizden karaya,
Ovadan vadiye, vadiden ovaya.
Taşıyabildiğimiz kadar be,
Öyle çok filan değil…
Heybemizin aldığı kadar umudu
Dağıtalım birlikte olmaz mı?
Bize mi? Önemli değil kalmasa da olur.
Alışkınız nasılsa.