Bir dönem, dillere düşmüş bir ezginin adıyla başlayan şiir, "oku beni" diyor.
Şairin izniyle, teknik anlamda bazı küçük eleştiri ve önerilerde bulunmak isterim:
*


merhaba beyaz ekran
biliyorum,
okyanus ötelerine,hint’e çin’e hatta fizan’a bağlısın
gözükmeyen ince ipliklerle
sıcak demir dövenler de indirdiler kepenkleri
her postacı geldiğinde
(yüreklere) sokulan kara saplılar nerde
--
öteler/iplikler/dövenler/kepenkler... gibi peşpeşe gelen sözcüklerin çoğul yazımı... (ler'ler)
Şair sözcük seçiminde tekil/çoğul dengesini gözetmeli. Yoksa şiir mani'leşebilir.
Burada en azından son dizedeki (yürekler)i tekil'e dönüştürebilir. Yürek denince de yürekler anlaşılabilir zaten.
Hani, yağmurlar yerine > yağmur; kederler yerine> keder demek gibi.
"yüreğe sokulan kara saplılar nerde"
* *



veriyor mu müjdene kınalı gelin
gayyım zemherilere el dokumu çorap(lar)
sokuyor mu bağrına acele görmeden biri
olabiliyor musun güçlü
el kadar (seliloz) gibi
--
gayyım > yöresel bir sözcük. Ne güzel. Köseği de öyleydi benim için. Yeni.

Burada, zemheriler/çoraplar.. Tekil/çoğul dengesinde, çoraplar'ı > çorap yapmakta yarar var.
Böylece yukarıdaki (ulak) ile de ses benzeşmesi olabilir, uzaktan da olsa.
"gayyım zemherilere el dokumu çorap"

"seliloz" > selüloz olmalı.
* * *


saklandın mı hiç onyedili memelerin altında
ter bastı mı harman zamanı dallarını
döküldü mü tek silik harfine
bin damla (göz yaşı)
bir gelip bir gitti mi hayat
buluncaya kadar okuyanını
---
Şiir (ya da yazı) yazarken, masamızda mutlaka yazım kılavuzu olmalı.
Şu an masamda hem Ömer Asım Aksoy'un hem Nijat Özen'ın kılavuzları var. Bir de Dil Derneği'nin sözlüğü.
Sözcükler (bitişik yazımlar ve doğru yazımlar) için mutlaka kılavuza bakmalıyız.
Örneğin, göz yaşı > gözyaşı biçiminde, bitişiktir.
*


oldun mu hiç bir sigara içimine bir ömür
(ve) bekledin mi kasaba kalaycısında
varırım diye aylarca
gün aşırı aşkların nankör kolaylığı
(gör bak) okuyanın bile
dili varmıyor ayrılığa
---

2.dizedeki (ve) bağlacına gerek yok, bence.
(gör bak) şeklindeki gündelik dil'den, kalıp sözlerden kaçınmalı Şair.

Burada son dize olarak (boşluk verip)
"okuyanın bile dili varmıyor ayrılığa" biçimi yeğlenebilir.

gün aşırı > günaşırı (bitişik olmalı)

* *


hadi lan (sende) > ........... sen de

--
Ben, aslında şiiri bitti sanırken, alttaki sözü görünce epey şaşırdım.
Hem şiirin başlığındaki sıcaklıkla örtüşmüyordu hem şiire katkısı yoktu. Kötü bir yama gibi.
Kötü bir sokak ağzı.
Bağışlayın.
(Şairin yaşını bilmiyorum. Belki gençlik gereği böyle bir jargon.)
Aslında rumuzlar üzerinden konuşmayı da.

Şiirde argo olmaz mı? Can Yücel'ce yapılırsa, özgün olursa, işlevi varsa... Amenna.
Şair, gündelik dilden, kalıp sözlerden, deyim vs. olabildiğince uzak durmalı.
***

"gayyım zemherilerde
ermişin köseğisi"

karıştırsın Şiir'i.

* * *