PEKİ SON
zırhını kuşanıp çıkma karşıma
biliyorsun düşman değilim ben ne kadar günah olsada dilimden dökülen sözler inan hiçbirine pişman değilim ben gece uyuturken gündüzü koynunda mavi bir düşle dolanırken boynunda kaderden öte sorgusuz bir kanunda varlığınla bil hüsran değilim ben parmaklarımın ucu ak bir bulut istersen bu günahkarın elinden tut ister kabus de, ister düş ya da hepsini unut hiçbir derde derman değilim ben inancını kaybetmiş bir serseri yamyam ruhumu kaplayan deri nedir ki bu aşk meczubunun ederi hiçbir gönüle ferman değilim ben rahatsız edip gönlünü uyattıysam ferah uykusundan bıktırdıysam konuşmasından susundan ne farkım var taşta yeşilenen yosundan dönemem senden yana kirman değilim ben rezilim dönüpte şarka bakmadım aradaki bunca yıllık farka bakmadım sende kayboldum, korka korka bakmadım destursuz kaldım erkan değilim ben peki son bulsun bu aymazlık aşkı hiçbir şeye saymazlık içimdeki robinson’u adam yerine koymazlık anma bu mecnunun adını yüreğine elham değilim ben ALİ RIFAT ARKU 11/08/2012 İSTANBUL |