Sen Ağlama Öksüzüm
Hasmın sefaya sarılmış,
Hımsın, hüsrana boğulmakta. Bela ki başa verilmiş, Sabır, gaflete dönmekte. Seher rahmeti mi sönmekte? Uyansana, başımızda; Zebaniler uçuşmakta. Zehir varmış aşımızda, Aslım, kanım bozulmakta. Dost, meydanda savaşmakta, Lakin o da yorulmakta; Sırtından vurulmakta, Sakin cesedi soğumakta. Öksüz çocuk ağlamakta, Yürekleri dağlamakta. Sen ağlama öksüzüm. Dağlar,deryalar susmakta. Sen ağlama öksüzüm, Mazlumum, garibim, Boynu bükük fidanım. Seni ağlatan ağlasın. Engel olmayan ağlasın. Yer ağlasın,gök ağlasın. Yalçın dağlar ağlasın. Sen ağlama öksüzüm, Hüzün çiçeğim. Sen ağlayınca bulutlar ağlar; Lanet yağar dört bir yana. Bülbül konuşmaz olur güle. Gül solar küser bülbüle. Sen ağlama öksüzüm, Sil mercan gözlerini, Zaman geçecek elbet. Sen büyü, sen ağlama, Sen büyü, Sen AĞLATMA… M.Arif EROL |