Ayrılık Gecesi
Buğulu gözlerin kamçıladığı bir ayrılık gecesi
Gecenin sessizliğini bölen bilmem kimin nefesi Dalgalarıyla yüzleşen yalnız derya misali Gözyaşına hapsolduğum ağla da bırak beni Tutuklu kaldım işte hayal kokan boşlukta Umuda ermek için koştum senli parkurda Çok duydum bu lafları, geçer derlerdi zamanla Zaman ilaç olsaydı aşka, yatmazdı saf kalpler mezarda |