Orgazm













Bir şarkıdan geriye
nakaratı bile kalmıyor bazen
-
Şair keskin bir giriş yapmış. Günümüzde öyle şarkılar var ki nakaratı değil sözleri uçup gidiyor.ve günümüz insani ilişkileri gibi, ve şair yaşadığı duyguları yürekte yangın yeri olan yıkımlara isyan edercesine, ki; eskiye duyulan özlem , yaşantılar, aşklar geldi gözümün önüne katıksız yaşamlar.su gibi duru (şarkılardan fal tuttum ikimize kaç kere) nakaratlarda çağlayan.


üçüncü sınıf bir şehir manzarasında
realist duygular cümlesinin içerik yalanıyla
dürüst olmak
asfaltı bedenimden dökülen yolların
şerit eskizlerine olan aşkını anlatacak sana

şair, öyle farkındalıkla yazmış ki şiiri, varoş manzaraları, köy yamaçları, neon ışıklarında yanan tenlerden arkaya kalan yıkılmış viraneye dönmüş, köhnelenmiş duygu kırıntılardan
dejenere olmuş aşkların ütopyasında şehrinde yalın ayak düşmüş yollara, kötü yola sapmış viraşların


Yüzeyi pütürlü şiirlere dokundukça dilin
ruhun bakire fısıltılara sağırlaşacak
sokaklar sabahı düşürücek
kapalı gişe oynayan bir kapalı gişenin
masum çocukluğundan gerçeğiyle hüzünler satın alacaksın
doğru yolu bulmaların
orta yolu bulmakla yüzleşecek
poetikanın politik düzenbazlığında
iç sesinin dışa vurumunun
saniyeler içinde nefesinin hızını terk eden
bir orgazm şiiri olduğunu anladığında
tüm bu soytarılığa
ben şair değilim diyerek haykıracaksın


/işte tam da burada açmış kesenin ağzını şair en çokta sevdiğim yer. (Yüzeyi pütürlü şiirlere dokundukça dilin) enfes bir cümle bayıldım./

En bakir düşlerle sever insan sevdiğini ve düşlediği/düşlendiği vakitlerdir sabahın tan vakti ışıklarını açar karanlığa masumca katıksız yalansız riyasızdır.ki ne vakit iplerden bir yerde törpülenmeyle aşınan teller kırılınca tutmaz notanın solfeji bozuk çalar sazın söylemi.İsyanlar başlar dik yokuşlarda ne kadar isyan bayrağını çeksen de göndere, çoktan geçmiştir borun pazarı nafiledir göz yaşları.


bu inkâr Tanrıya olan inancının
son duası olacak

o kadar çok kaybolanlarız ki
bizi her bulduğum da / daha keşfedilmemiş bir virüsle yüzleşiyorum
bu farkındalığı aşılıyor
yaşamak dediğin o sefil kelime olan bedenime
bizi her bulduğum da
hayatın bir ruh tımarhanesi olduğunu görüyorum

/farkındalığın farkına varan dizeler.yaşanılan hataların farkında elmanın yarısı sağlam ama diğer yarısı kurtlanmaya mahkum. Aslında bi kaçış var duyguların maratonunda. kimden? Neden,? yoksa kendinden…kime …niye..? sanırım altta ki dizelerde açıklamış şair./

bir hayvanla eş değer güdümlenen tutkular
tabiatını vururken doğasında
birbirimize dokunmanın bıraktığI etki
radyasyonla çürüyen kelebek kanatlarının
şafağa son sözleridir
zamanı geldiğinde
kimse mükemmel değildir cümlesine bile sığınamayacaksın

/Burada bir yaşanmışlık ve yaşanmışlardan sonra çıkan sorunlara değinmiş dizeler.Haklısınız şair; bazen insan, bi hayvana eş değer güdümleri ile hareket edip, bazen de o yüce duyguları ile kutsanır aşka, seçim yapmak ve sonuçlarına katlanmak ve ve…sonunda gülmek kadar ağlamak, yakarmak olsa da bazen de; ne kadar çırpınsa nafile kalır sel o duygu iklimine çoktan basmıştır/


ve final;

sen benim saçaklarıma tükürdün
yağmurum dedin
gerçek bir yağmurdun oysa ki gözlerimde görmedin...


bazen insanlar; bulutu görse de, koşar peşinden mutlaka bir gün güneş ısıtacaktır yürekleri.
Bazen de bile bile koşar tüm susamışlığında
Ve
Kimi duru sevgi kondurur damlalarından saçaklarına
Kimi de tozlanmış dünyalarının girdabından yağar çamurunla.

Kaybeden yine gece

Her gün yeni umutlara gebe.

Şiirin akışında bana hissettirdikleri dile getirmiş olsam da şairini hiç tanımıyorum.İnşallah yazdıklarımı yanlış anlamazlar.
Sürc-i lisan etmişsem affola.

Eyvallah kalemine
saygımla