1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
877
Okunma
Bağlanma köhne faniye Bekâ dan nasibin al,
En üstün yaratılansın; Öz de toprak sın gönül.
Elest-ü de söz vermiştin,Hâk-ka ikrarın da kal;
Ruhlar aleminde bâki; Candan firak sın gönül.
Lain Şeytandan uzak dur onun yolunu tutma
Nefsi Emmare ye uyup gücün ile ceh satma
Ölü bedenle dik duran Süleyman’ı unutma
Bir ağaç kurduyla yere; Düşen yapraksın gönül.
Onsekiz bin alemi çün Yarattı verdi Rahmet
Kevser’de bin yıl yıkandı Nur Nişan’ı alamet
Ecdadından tezahür le geldi Asrı saadet;
Sen Ümmet-i Muhammed sin,şerk siz berrak sın gönül
Ey Etem-i Lev-hi Kalem Mutlak olan Hakimdir
Kul bilmeli Allah dostu varlığında Mukimdir.
Cennetlik kim Cehennme de yanacak nadan kimdir;
Bir adım öteden yakın; Marstan ırak sın gönül.
İBRAHİN ETEM EKİNCİ.
04.08.2012.ANKARA.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz