(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Zahmetin/nimeti... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Zahmetin/nimeti... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Gölgeler koridorunda bır yürüyüştü siiriniz.. kişi gercek aşka teslim oluşu hissedince içinde; uzayan gölgelerin durdurulabilecegi bilincini yaşayinca tum benliğinde belki de sindirebilir icine koridorda gördüklerini ve kavrayabilir kendince var oluş sebebini ; anlar hiçliğinin hiçlik içindeki en yalın halini.
Ömrün, öncesini sonrasından ayıran bir incecik çizgi, gün. Geride kalan sen, yürüdüğün de.
Kimse çiğneyemez gölgesini, çünkü yakalayamaz. Kimse olduğundan büyük gösteremez, küçültemez. Neyse o... Gün / eşi mi diyordun sen; ondan başkası diyelim o halde. Göründüğün kadarsın kısacası ve sevdiğin kadarsın, anca.
Ne bir kelime fazla, ne eksik... Söz işçiliği şiir. Kelime kullanımında cimri kalem, anlamda müsrif hep :)
İçten tebriklerim ve saygımla şair. Şİirdi. Ne güzeldi.
Batı modern şiirinde şiir çok kelime katılarak değil fazlalık kelimeler atılarak anlatmak istediğini anlata bilme sanatıdır bende bu önermeyi kesin olarak kabul etmiş bir kişi olarak şiirlerimde buna azami dikkat etmekteyim başara biliyorsam ne mutlu..
küçükken babamın işyerinden eve dönerken gölgemin üzerine basmaya çalışırdım ağabey...o geldi aklıma şimdi ilkokula gidiyordum.. oyun yapmıştım işte kendimce..
ve seneler sonra...
/Herkes kendi gölgesi kadar uzanır Zahmetin nimeti aşka…/
bu ne kadar doğru değerli ağabeyim.. işte seneler sonra...
anlamlıydı ağabey yüreğinize sağlık saygı dualarımla hep...
Yine de Kimse çiğneyemez gölgesini Herkes kendi gölgesi kadar uzanır Zahmetin nimeti aşka…
Eğer ki çiğneyemeyecek bir gölgen varsa, haklısın şair...ama o gölge de yoksa, zahmetle uzanacağın bir aşk da kalmamıştır zaten artık...anlamlıydı şiiriniz yine...savruldum dizelerinizde...
Şair yılmaz ve dönmez yolundan inandığı doğrulardan taviz vermez o yüzden daha bir inançla kalemimizi sivriltelim ve dökelim içimizdekileri kağıda... Teşekkür ederim yorumuna sevgili dost
susmak bazen en büyük çığlık değilmidir sevgili şair işte o suskunlukların altında söylenenleri duyabilenler dokunurlar zaten yüreğimize. med/cezirler yaşanırken ruhumuzda,susmakla konuşmak arasında gidip gelmezmiyiz hep?
ama siz hiç susmayın,aydınlık sözcükleriniz şiir olup gelsin bize. sevgiyle kalın..
Muhteşem bır eser.
Kutlarım
Saygı ve selamlarımla