KARA TREN
KARA TREN
Sen’le vurdun beni çıktın zırhından Surlarını devirdin savurdun bir bakışını, Yığıldım yerlere Sen’le vuruldum yüreğimden; Sensizliği döktün üzerime çöp konteynerleriyle Sensizliği yaşadım yıllar boyu ölümsüzcesine Seni istemiştim ben, ölümsüzlüğü verdin bana. Bir yeraltı şahmeranı oldun geçtin Konya’yı, Dayandın İstanbul surlarına yeni surlar kurdun Akşam olmuştu, gelmiştin uzak bir yoldan Ardında günahlarını taşıyordu bir kara tren Bir deve katarıda yaşıyordu tek bir yalanını Bensizlikte sürükleniyordu ardında. Geçtin kıldan ince bir köprüyü yardımlarımla Kantarlar günahlarınla parçalandılar Buyruğumu bekliyordu binlerce ölüm meleği Yıkıldın ayaklarıma soktun elini göğsüne Altın yüreğini çıkardın bir elmas yazı vardı, ’’Yalnızca seni sevmiştim.’’Diyordu. MUSTAFA SÖYLEMEZ |