Son Dilek
Ruh bunalımlarından çıktığın vakit, beni hatırla!
Bir sesle, Büyük bir hevesle, Sana gelişlerimi, gözlerimin gülüşlerini hatırla. Dağınık saçlarımın hisar-buselik gibi çağlayışını, Çıkılmaz hücrelere girdiğim gün, Ağlayışımı hatırla. Beni an! Belki eski bir beyit ile. Sokaktan geçen dört kolludaki meyyit ile. Ağlamanı istemiyorum! Sakın! Dökme gözyaşlarını, Onlar ki, ilham olur kalemime, Çeker satır başlarını. Beni söyle kızına, Ellerimin, yüreğimin ezgisi çalsın. Bir tebessüm anıdır ömür boyu, Dudaklarımdan dudaklarına kalsın. Beni sev, Bana âşık ol demiyorum; Ya da benim için yan. Yalnız; Bir bahar sabahı ağarırken tan, Beni hatırla eylül gözlüm, beni an. Sefa VAHAPOĞLU |