DAĞ ÇİÇEĞİM
Bugün derin düşüncelere daldım
İçten içe düşünüyorum herşeyi Öylesine yarımım ki hayata dair Hiç bir şey yangınımı söndürmüyor Dağ yamaçlarında güneşe hasret Bir dağ çiçeği gibiyim bugünlerde Toprakla konuşur gibiyim gizlice Sırf sen üzülmeyesin diye sevgili Tam avuçlarımın arasına almışken Senin gül kokulu kalbini uçuverdin Avuçlarımın arasından özgürlüğe Uçan güvercinler gibi,tutamadım Tutamadım sana dair hiç birşeyi Aşkın kor ateşlerinde yanarken Gök yüzünde yağan yagmur gibi Kalbimden sana akı verdim gizlice Seni uzaktanda sevmeyi öğrendim Sen uluşılması çok zor olan kırlarda Tomurcuğunu açmamış bir çiçektin Koklayamazdım asla seni biliyordum Ama herşeye rağmen seni yaşamak Seni hissetmek seni özlemek güzeldi Biliyormusun sen benim dağ çiçeğim Sen benim boz kırlarda koştuğumda Çocuksu seviçlerimin umut ışığıydın Ama sokulamazdım asla yanı başına Sen çok uzak dağlarda açan bir gül Uçsuz bucaksız vadilikleri süsleyen Benim gönül Dünyama taht kurmuş Kimsenin ulaşamadığı dağ çiğimdin Biliyormusun sana tutulduğum anda Kalbimin bir an durduğunu hissettim Ve seninle doluyordu her bir yanım Ilık ılık sen akıyordum heryerime Adeta içimde yarım kalmış herşeyi Aşkınla dolduruyordun dağ çiçeğim. Ufuk GÜNEY |