DİLENCİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın gördüğümüz,göremediğimiz olabilir.....
birgün bile benim yerime olmadınız adım miskin bir dilenci diye geçmiş bir kez zabıtlara saltanatınız size kalsın altı üstü bir parça insanlıktı dilendiğim farkına varamadınız siz hep kolay olanı seçtiniz savcı da yargıçta sizdiniz hükümsüzdüm ya hüküm de sizdiniz kimdim nerde nasıl başladı yolculuğum şimdi neden burdayım merak edip sormadınız görünen yüzümdü ilgi alanınız mazimin tozlu raflarında merak edip de gezinmediğinizden gözlerinizi gözlerimde gezdirmekten çekindiniz birkez bile benle sarp yamaçlarda buluşmadınız yüzüme biraz dikkatlice baksaydınız gözleriniz geçebilseydi gözpınarlarımdaki raylar üzerinden göz ucumda kalan derin izler ifade ederdi tırmanmadığınız yokuşları tırmandığımı gitmediğiniz uzak şehirlere nasıl vardığımı takatsiz dizlerimle toz toprak içinde kalırken her adımda nasıl biraz daha düştüğümü düş yorgunu gözlerim söylerdi yüzümdeki kertiklerin herbirisi düşerken ortalıkta tutunacak kuru bir dal bile bulamadığımı söylerdi tutabileydiniz elimi şöyle bir avuçlarımda gizlenen zulaların herbiri söylerdi sorsaydınız söylerdim öylesine değseydi şöyle eliniz bir omuzuma insana hasret haykırışımla anlatırdım dikenli yollarda nasıl parçalandığını avuçlarımın kan yarığı ellerimi koltuğumun altına gizleyişim ürkütmek istemeyişimdendi sizi siz zavallılığımdan sandınız bu yüzden yaralarımın üzeri açık kaldı hep farkına varamadınız incindim örselendim lakin ilenmedim dilenciydim aşka inanıp sevda dilendim insana inanıp sevgi dilendim sonunda Hakka dönüp yol dilendim adım miskin bir dilenci diye geçmiş birkez zabıtlara aşk içinde aşka yol alırken aşkla hay deyip de yüzümü HU ya çevirdim 28.07.2012 ferhan erdoğan |
dilenciydim
aşka inanıp sevda dilendim
insana inanıp
sevgi dilendim
sonunda
Hakka dönüp
yol dilendim
Kalemine yüreğine sağlık, Syg.