VE FISILDADI USULCA RÜZGAR
Ve;
Fısıldadı usulca rüzgar, Derinlerdeki maviliklerini, Sıkıntıya gerek yok, Es benim gibi. Belki hıçkırıkları susturursun. Belki unutursun neden estiğini. Kızıl rengi gök Vedalaşırken geceyle. Maviliklere aç kulaklarını, Yıldızlar kadar ürkek atsın ışıltıların, Dudaklarında olmamasına mısralar, Kırılmış cam Kırıkları kanımın renginde. Bir ramazan sefasında sinirlerim, Ya gelmekte, Yada hiç yok. Usulca sokuldu rüzgar, Tenimin alevine, Ya söndürürüm dedi Yada coşturur. Sen kalbin kadar güzelsin dedi, Kalbin ise seni güzel görenler kadar. Havalandı rüzgar, Saçlarımın savruk aralarından, Hoşça kal diyecek kadar , Göz kırpmalarım. Aklımdan geçenler beyaz, Ve devrik mısralarım. |