akşam, ruhlar ve serenad
sarılmak lazım ağaçlara
beraberken yalnız olabilmektir dostluk dediğim o ayçiçeği denizlerinde yüzmektir belki de sararmış lekeler, lekeler... okyanuslarda kaybolabilseydim keşke geceler yalnız ve ben yıldızların peşindeyim zamanın içinde giderek açılmak istiyorum ve hiç kapanmasın postum asılsın hanelerine duvarların eski ruhlar dalgalanır duru göllerin kenarında çağırır sessiz sessiz ve öpün beni çocuklarım öpün ekşimsi kokularla yuyun beni tarçın kokulu rüyalar buğulu kış gecelerinde bisikletiyle uzaklardan bir bozacı eser. tek katlı bir evin pencere önüdür yerim ve bir bardakta çay beklerim ben beklerim bu yıkık dökük harabeleri, gönüllü bekçisiyim ayazlı gecelerin kehribar müptelası yanar döner bu mevsimler; her hecesi benim hadi gelin alın beni! 24.07.2012 |