YALNIZLIKAdım adım yalnızlık ürperir içimde Gecelerim kimsesiz ve ben genç çağımda Delikanlıyım gezerim sokak sokak Nerde bir bela olsa sanırım beni bulacak Kan akar, gönül deli divane Ne halden anlar ne de biçare İki arkadaş, yağmur ve ıssız sokaklar Kim bilir bir gün cesedimi de yıkarlar Caddelere sürgün yemişken gece Bir mumum ışığında saklı aşk-ı bilmece Heyhat biçare gönüller senden de uslanır Nihayetinde çalışan demir de paslanır Bekledim durdum bir ömür köşe başında Ölüm de gelecek bilmem kaç yaşımda Kim bilir o da ağlar mı ? Giderken ben o musalla taşında |