Ölümün Adı Sensizlik
Sensizliğe mahkûm etme beni
ölümün adıdır sensizlik. İçimde hep korkusunu taşıyorum terk edilmenin. Bir gün gerçek olur terk edersen beni ne güneş doğar günüme ne geceme ay vay hâlime vay! Bir bir geçer gözlerimden birlikteki günlerimiz ve yığılır hafızama hatıralar sanki çöker üstüme dağlar taşıyamam bu yükü. Sensizliğe mahkum etme beni zaman kısalmışken yaşantıda çabuklaştırma ölümü ölümün adıdır sensizlik. İstanbul. |
Sensizlik çöker içime yokluğunda
Öksüz kalır sevinçlerim
Bölünür kalbim iki parçaya
Kaybolur gülüşlerim.
Duygu ve hasret yüklü bir sevda şiiri okudum. Yüreğinizin sesi damla damla düşmüş dizelere. Kutluyorum kaleminizi ve yüreğinizi. Saygı ve sevgi ile kalın.
Hikmet YURDAER