İşte O An Dursa Zaman
Hani tuzlu, tuzlu
kokar ya deniz. Kenarına uzandığın kıyının esrârı vurur ya yüzüne. Ilık, ılık esen rüzgârla sen dokunursun ya yanaklarıma sonra dudaklarım dudaklarını bulur ya. Tenim ısınır ya dokunuşlarınla. Alev alev tutuşur ya duygularım. İşte o an dursa zaman dursa da "hiç geçmese" dediğim andır. Bir yerlere yazsam bu zaman dilimini yazsam da hep kalsa satırlarda, sayfalarda bari orada sonsuza dek ikimizin adına yaşasa... İstanbul. |