İFTARDA BEN DE VARIM
İsmail Süklüm ve Mehmet Ziya dostlara...
Müsadeniz olursa iftarda ben de varım Yengeme de, yemeği fazlaca yapsın biraz Kalabalık değiliz, bir kızım bir de karım Olursa sevinirim sofrada demir kiraz On çeşit yemek yeter, yetiniriz biz azla! İsmail dostum zaten siparişleri vermiş Senden taleplerini okudum büyük hazla Yöreye has ne varsa gözler önüne sermiş Söylememe gerek yok, hamsi olacak kesin Buğulama olmazsa bu dost sofradan kaçar Var mı acep dünyada ondan değerli besin Gözlere faydalıdır ve müthiş zihin açar Yengeme söyle lütfen fazla etmesin zahmet İki tepsi baklava, üç tepsi börek açsın! Biraz da güllaç yapsın atalarına rahmet Şöyle üstüne bolca nar taneleri saçsın Sen aklıma gelince bilir misin ne derim? Harbi adamdır bizim Şiirlerin şuâsı Hele karnımız doysun seve seve ederim Yemeğin üzerine bir bereket duâsı Biraz sohbet ederiz demli çayın yanında Sonra sen, ben, İsmail, terâvihe gideriz Yengem sahurda bize pişi yapar ânında Pilavın üzerine tavuk eti dideriz! Uzaktan geleceğim, kalmam gerek yatıya Gelmişken beş altı gün postu sana atayım Kuştüyünden bir yatak seriverin çatıya Şu sıcak yaz gününde serin serin yatayım Ne oldu Mehmet Ziya? Attı yüzünün rengi! Dur hemen korkma dostum, bu kalma işi şaka Sabah işe gidecem, bekliyor hayat cengi Çalışıp kazanmazsak yürümez bizim taka Sanırım hazırlarsın dönüşümde hediye Elli altmış kilo çay, iki üç çuval fındık! Bunlar olmayacaksa biz dost olduk ne diye?! Ama sakın arkamdan deme açgözlü zındık! /Satırlarda kalsa da burada yazılanlar Bakamamış olsam da yemeklerin tadına Unutulmaz yerleri yüreğe kazılanlar Güzel di şakalaşmak, şiir, dostluk adına./ 22temmuzikibin12. . |