Mistik doğu ezgilerini yüklenmiş rüzgâr
Doğuyu batıya bağlıyor.
Rüzgâr ılık rüzgâr sessizce esiyor.
Çınar ağaçlarının kabuklarını attığı çimenler.
Çimenlerin üzerinde sevgililer sevişiyor.

İstanbul’a yazanlar çok olur da.
‘En güzel İstanbul şiiri henüz yazılmadı’.
Derler ya

Baharat kokularının cazibesine esir olanlar
Bir tutkuya kapılmışçasına adeta ayrılamaz.
Taş yapının serinliğidir belki onları tutsak eden.

Bir fesleğen kokusu çarpıyor aniden.
Bir satıcının tezgâhında satılmak istenen
Taze yapraklarını ezmek istiyorum.
Yeşile olan özlemim geliyor
Henüz on gün geçmişken.

İstanbul sana yazıyorum
Sırf iş olsun diye
Beni o kadar cezp etmiyorsun bilmem niye

Kız kulesi kendi hikâyesinde
Galata kulesi İstanbul’a bakıyor.
Altın boynuz çırpınıyor.

Hepsi bu işte bunlardan ibaretsin
Kirli yüzünden hiç bahsetmiyorum.
Şimdiye kadar yazıla gelmiş İstanbul’u yazıyorum.



Sevgili okurlar başlığı okuyunca kim bilir ne umutlarla bu satırları okuyacaksınız. Beklentilerinize cevap veren bir şiir ile karşılaşamayacak bana zamanınızı çaldığım için kızacaksınız. Verdiğim kirlilikten ötürü şimdiden özür dilerim. Ama yine de sizlerle paylaşmak istedim.