uçurun emsalimimaviye bulandım kayaların yeşil dokusu ayırdı etimi bir sarhoş gibi bir gezgin misali çağırdı şiir sorguya çektim asafı belki de seviştim halikarnas kasığında yarı çıplak boşaldım helen saklı koyların kapandı üzerime kekeme gece ayın dili dönmüyor kaç hece harcıyorum kaç kafiye çarmıha gerildi eşgalinde nokta’nın ayağı kırık boşluklar uğuşuk kaynamıyor kemiği cuma vakti duyur şiir hamur kâğıda sarılsın cesedim ikindi zamanı gömülsün cansızlığım canlı cansız kim varsa sövsün doğrularıma yalan demlendi tavında kırmızı sansürü çekmiş şarabı miras bırakıyorum sığıntılarımı sığsa duygular aç kalmışsa perim doyurun buz gibi rakıma alışık hanfendi birde beyaz peynire lakin terliyor saydam teni kalem kırıksa kurşuni nöbetler ağırlaştırıyor ruhunu bana birşey olursa martı misali uçurun emsalimi lamour |
tut elimi kardeşcan yok öyle uçmak.
sevgimle