ÜTOPYA
bi ütopyanın baş şehriydi kadın,
adamın cüssesinden büyük hayalleri kadar ... fikrinin her hücresinden şüphe duyuyordu adam, oysa bir damardan geçmek gibiydi düşlemek... heryer kırmızıyken renksiz bir nefese hizmet etmek... kırmızılığından korkuyordu adam, ve renksizliğinden nefesin... kızıl olsa hapis ,renksizliğinden sıyrılsa ölecek gibi... H’içtenlik |