HECE BULANTISI...
bişey siniyor geceye bişey...
hani böyle gözlerin dışında bekletilmiş uyku gibi, kokmuş, bozulmuş ,çürümeye yüz tutmuş rüya gibi bişey... tadını hiç sevmediğim bi düşünceyi zorla tıkıyorlar aklıma... ne verirsek yutuyor diyorlar nasılsa halbuki saklıyorum dilimin altına sustuğum ne varsa..... arkalarından tükürüyorum tüm sesleri, odamın her köşesine... şimdi onlarla boyuyorum duvarlarımdan sökemediğim renkleri... onlar iyileştim sandıkça ben yeniden doğuruyorum kendimi... ... tedavisi mümkün olmayan pişmalıklarla yaşamayı da öğreniyor insan zamanla.. bu geceye sinen koku mide bulandırsa da duyarsızlaşıyor insan hani, UYUMAMAYA... h’İÇTENLİK.. |
sen hep iyi ol emi