Günebakan
Güneşler açıyor yeni günlere,
Sokakları terkediyor artık gölgeler. Gönlümün tepesinde açan güllere, Ulaşmaya çalışan, kirlenmiş eller. Gözlerimin gördüğü en uç noktada, Görünür hayalin, suretin durur. Adını dilimde andığım an da, Tekler zikri kalbimin, nefesi durur. Kapatsam da gözlerimi her an görürüm seni, Görüntün içine işlemiş gözlerimin. Sen kokar, çıkmaz izi, yaksalar da bu teni, Kanı çekilir bulamayınca ellerini, ellerimin. Adını yazar bulutları, benim dümyamda gökyüzünün, Şarkımızı mırıldanır her dakika, sert esen rüzgarları. Dilinde hep adın, aşkla öten bülbülünün, Gülleri sen kokar, sana döner günebakanları. twitter.com/EdebiyatRuhlu |