GECE BULDUM KENDİMİ
Gece buldum kendimi, bir sokak başındaydım,
Doğmamış ister gibi, yüzlerce yaşındaydım. Gece buldum kendimi, kaldırımda çökmüşüm, Üstümde ki deriyi, naralarla sökmüşüm. Gece buldum kendimi, ağlıyor üşüyordum, Sanki yürümüyor da, bir yardan düşüyordum. Gece buldum kendimi, sokağın pasağında, İçeriden hazan sızan, bir evin paspasında. Gece buldum kendimi, ay dahi karanlıktı, Durduğum sokak sahi, gerisi rüyalıktı. Gece buldum kendimi, gözyaşlarım iz yapmış, Beni her takip eden, bir köşebaşı kapmış. Gece buldum kendimi, yıldızlar sönük iken, Aradığım güldeste, elde tuttuğum diken. Gece buldum kendimi, cemi cümle ininde, Üstüne kalp çizilmiş, beyaz duvar dibinde. Gece buldum kendimi, bir taşa oturmuşum, Sessizlikler konuşmuş, ben avaz avaz susmuşum. Gece buldum kendimi, kendimi kaybetmişim Gece hep bana gelmiş, ben kendimden geçmişim. twitter.com/EdebiyatRuhlu |
https://twitter.com/EdebiyatRuhlu
şiir_ruhlu tarafından 7/14/2015 10:58:44 AM zamanında düzenlenmiştir.