HİÇ UĞRUNA YAŞAM
HİÇ UĞRUNA YAŞAM
Hiç`lik dünyamda oluşan eksikliği nasıl artıya dönüştüreceğim ? Müsadenizle sessizliğimi bozup yine kendi kendime konuşacağım, kendimi kendimden gizleyip kimseye göstermeyeceğim... O ’ kadar çok konuşmak istiyorum ki suskunluğumla belli ediyorum, her gün ettiğim dualarımı yemin etmeme rağmen korkusuzca bozuyorum ! Yalnızım ve yalnızlığımda sessizliğimi istiyorum, hiç tanımadığım birini ararcasına kayboldum. Neden kendimi kandırıyorum , o hala varmış gibi davranıyorum. İşkenceye gerek kalmamıştı adını başkalarından duymam kimsesizlik gibi. Hayat; bugün aldığım nefese hamd ediyorum çünkü seni bir kez daha özleyebilme duygusunu tattırıyor. Uzağında olup .. göremiyorsan, dokunamıyorsan veya gözlerinin içine bakıpta seni seviyorum diyemiyorsam.. sen benim için bu hayatta tek olan ikincisi olamayacak en güzel şeysin. Sevdam korku değil ! aşkınla yalnız kaldıkça ölüme açıkıyorum. Bildiğim ve senin anlayamadığın durum; beni kimsenin anlamadığı dilde, seni seviyorum. Zifiri karanlığın çocukluk korkusuyla ağlıyorum ! Kimsesizlik ; kim olduğunu bilmeden yaşamak olmamalı. Yoruldum vakit geldi senden uzaklaşıyorum.. Uzağımı yakın etmek ne zülüm ki kendimi kaybediyorum, Nalettir hayat sürgün eder yalnızlığın ucubesine ! İnsanın sevdiğinden en uzaklaştığı yer; yalnızlıktır.. Oysa ben sensiz uyuduğum gecelerde, seni rüyamda gördüğümde; sırf rüyam bitmesin seni daha çok göreyim diye uyanmamayı değil, yanında uyuyacağım gecelerde seni daha çok göreyim diye sık sık uyanmayı istiyorum. Seni niçin düşündüğü bilmeden sevip ve seni bahane edip ölümü sevdim ! Ne zavallı biriyim seni düşünerek zamanı durduracağımı zannetmek. En iyiside ne biliyormusun seni düşünüp kendimi hatırlamak, kim olduğumu bilmek ! Fakir kaldım sensiz bir hayatın sessizliğine .. Daha da kendi kendime konuşmak istemiyorum, hayatın’ a hayırlı olsun deyip kendimi susturmak istiyorum. İmkansız denilenleri denedim , o yüzden zor olanlar basit’ te kaldı ( n ) . ’’ Ölüm kapıma geldiğinde, ona sedece hoşgeldin diyeceğim. ’’ ’’ Hüseyin BULDUK ’’ 07. 07. 2012 ` Cumartesi ` (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |