BİN GÖNÜL AÇSAAh bir bahar gelse ağaç dil açsa, Yaprağın yanında çiçek, gül açsa. O derin sevdânı çeken kalbimde, Bir taze bakışla, bin gönül açsa. Demirden mi kalbin gelmiyor dize? Kapattın gönlümü bir kör dehlize, Bir bahar sabahı erkenden size, Gelirsem kapıyı, sabâ yel açsa. Mehtapta ay düşer sevdâ peşine, Bilmem rastlar mı ki, mecnun eşine, Kimin gireceksin tatlı düşüne? Karanlık geceme, nûrun yol açsa. Yıllar kovalasın baharı, yazı, Beslesin koyunu av’cunda tuzu, Bir harman zamanı elinde sazı, Gelse de Veysel’im dosta kol açsa. Yuvasız yurtsuzum şu kış gününde, Dertlerim yürüdü dermân önünde, Eğer gelmez isen gündönümünde, Kapımı uzanıp Âzrail açsa. |
Duygulu harika eserinizi okumak haz ve
keyifti,değerli kaleminizi gönülden tebrik
ediyor saygılar sunuyorum..