İçin Derinliğinde
için derinliğinde özlediğin günlerle
tıkandığın zamanı unutamadığısın buz gibi ayran özü serinliğinle için donatamadığısın üzüledurduğu an ateş düştüyse tene sürer gider acısı uykuları bölünür yalnızlığı ortanda sancısı gözyaşınla akar duruluğuna dolacaktı gününe dağıtsa kuşkuları curanın telindeydi ciğerine tınlayan düşlerine uyusun yokluğuna uyanıp sevgi körü körüne elindeydi yaranın boyanıp allığına üşüyorken şimdilik umarı olmalıydı çekilen derdinin de zaman en iyisiydi unutunca geçerdi çekilesi çileden belki ömrün kumarı göçerdi özü yumup kendiliğine ırak ozan efem üstüne alınmadan birine türküsünü söylerdi curasını çalarken irine dolmadığın yaradan dağılır hiç yüreği dingildesin neylerdi ürküsünü 090712denizligülceçaprazlama |