OYY ÇOCUK GÖNÜLLÜM
Oyy çocuk gönüllüm
Bu gece kalemler sayfalara küskün,hava bulutlu yanaklar sağanak yağışlı,yüreğime kar yağıyor üşüyorum dışarda nisan bereketi,eşlik ediyor sokaklarda yüreğim serçe ürkekliğinde titriyor. geçen nisanların bereketliliğindeki özlemlerimi anımsıyorum bir tebessüm beliriyor yaşaran yanaklarımda tekrar şimşekler çakıyor,gök gürültüsüyle irkiliyorum uyandırıyor yeniden gerçeğe. yağmurlar başlıyor şakaklarımda ahh nisan yağmuru gözlüm kıyamazdım yağmur gözlerine ya bak senden’de bulaştı bana sen gideli bereketlendi topraklar sen gittin iki kere yeşerdi iki kere savruldu yapraklar şimdi tomurcukları ayaz vurdu,şimdi açmaz oldu çiçekler kozalar verimsiz zayıf kaldı uçuşmadı kelebekler oy şen şakrak çocuk gönüllüm,çocuk yüreklim şimdi sustu coşkuyla sana açılan kollar,sustu yürekler hayata küs sitem doldu şiirlerdeki sevgiler dilekler denizler durgun,martılar ağlamalı çığlıklı iskelede beklemiyor artık kimseler sevdiklerini oy cennet kokulum artık kollarım omuzlarım öksüz kireç tuttu bilekler meltem esişlerini poyraz vurdu kilitlendi yürekler.. ali kılıç |