BİR PUL KADAR DEĞERİM YOKMUŞ
Yazacağın iki - üç satır mektup.
Çok mu zordu nasılsın diye yazmak. Koyacağın bir vesikalık fotoğraf. Çok mu zordu gülen yüzünle bakmak. Tutacağın bir gram zarf. Çok mu zordu taşımak. Yapıştıracağın beş kuruşluk bir pul. Çok mu zordu dilinin ucuyla ıslatıp yapıştırmak. Gideceğin postane elli metrelik yol. Çok mu uzaktı sanki gitmek ve gelmek. Bekleyeceğin bir kaç kişi sıra. Çok mu zordu iki dakika ayakta beklemek. Gönderme bedeli on lira para. Çok mu pahalıydı ödemek. Anladım iki gözüm anladım. Bir mektup, bir fotoğraf. On lira para. Ve bir pul kadar değerim yokmuş. Ne diyeyim. Canın sağ olsun be gülüm. Canın sağ olsun. |
Özlem dedikleri işte bu olmalı...bende toplam 20 yıl kadaar başka şehirlerde yaşadım...annemden babamdan çok uzak kaldım...çok iyi bilirim çok...ama artık kendi memleketimdeyim...bitti özlem ..tam not.....mükemmellll saygılarımla...