Rengini değiştirmedi gökyüzü
Kar siyah olmadı hiç
Taş kadar yağmadı yağmur
Kuşlar kafesini kırdı son yemini yemeden uçtu özgürlüğe
Akvaryumda balıklar çırpınmadı
Bir kuple şarkıya bir duble rakı eşlik etti
Kemancı ağladı kendi çaldığı buselik makamına
Kız erkeğe aşık oldu erkekse ağır abi
Ağır abi şaştı hanım ağa oluşuna şımarık kadının
Gün saydı müebbet olmayan mahkumlar
Demir kapılar açılacaktı emir aldı gardiyanlar
Zindan olmadı hiç aydınlık
Dünkü çocuklar yürüdü greve
Büyüdü yarınlara
Suya düşmedi hayaller
Fındık kabuğunu dolduramadı inatçı sevgililer
Kulağa küpe sözler sağır etmedi
Şaire ilham oldu memleket
Taşırdı gözler denizi
Beyaz bulut ağlattı kara bulutları
Padişahlar köşkünde
köleler padişah oldu
Dayanılmaz olmadı sancılar
İsyan çıkarmadı mutluluklar
Zevkler küsmedi hiç
Bugünü yaşattı umutlar
Güllük gülistanlıktı yaşam
Evliya Çelebi bile bu kadar gezmemişti ömründe
Her şey güzel ve iyiyken
Adı batasıca azrail
Ve yine unutmadı insanları
Lades gibi aklındaydı hep