Gönül Hırsızı
Sen geçerken önümden sessizce
karanlık çöküyor yüreğime gizlice Rüzgarla deniz birbirine girince ayrılık sesleri yükselir her gece Martılar uykuya dalarken sahilde Yosun tutuyor gözlerin düşlerimde Dalgalar yükseldikce öfkenin zehirine Gemiler sarılır yırtık yelkenlerine Mayın tarlası gibi aklım bu gece sıralanmışlar beynime peşi peşine Yorgun ve hüzün bürümüs hücrelere sevdim seni bır kere, öfkem hep kendime Belki deliyim belki de serseri aklım sana takılı kaldı kalalı söyleyecek sözüm kalmadı soyunurken efkara gönlümün yıkıntıları İçimde hep acıyor ince telli sızı İstanbul sokaklarında gönül hırsızı Ateş böceği gibi yanıyor satır araları Ne yazsam hayat boş çercevede bir acı... Şengül K T |
GÜZEL BİR ŞİİRDİ.BELKİDE BİR HİKAYENİN ŞİİRSEL ANLATIMI.