“Ben artik ben degilim”
Unutulmus gönüller teseli ariyor
Cöküntü olmus kalbi, aynaya soruyor Kabuk tutan yaralarini sariyor Ruhu donmus, acisini duymuyor Bir daha yürümem yolunda diyor Ama yinede ayni yolda yürüyor Söz anlamayan yüregini tutamiyor Bile bile kendini atese atiyor Ah! bu deli yürek nereye gidiyor? Her gittigim sehir beni boguyor Sevgisiz kullar siraya diziliyor Her gelen bedenimden bir parca kesiyor Beceriksiz gönlüm, yasadigini saniyor Sahte kucaklarda gönül avutuyor Her sabah uyandiginda cani yaniyor Bulutlarin yaslarini gözünde sakliyor Vur öfkeme tokati susmasini bilsin Ben artik kendim degilim, bilmelisin Mavi bulutlari siler, karanliga gülümserim Sen geri dönsende, ben geri dönemem. Sengül Kaplan Teke 25.03.2011 |
yüregine emgine saglık şairem.