ZiyankarZiyankar bu hallerin, hem kendine hem bana Fırtınam dokunmasın, bütün sevdalar sana Say ki; bir rüya gördün, beni kabusun farzet Vefa/sızı öldü say; yada, beni azat et Estirdiğin rüzgarın; dokunur mu sanmıstın farzet ki dokundurdun, dönecek mi sanmıştın Gözlerin seranat da, bildiklerimden olma Kuytu anılardayım, bari sen kurtul; solma Işığım loş şavk vermez, beklemeni istemem Kızıl gün batımı kalp, hüznümü bile vermem Estirdiğin rüzgarın; dokunur mu sanmıstın Farzet ki dokundurdun, dönecek mi sanmıştın Yalnızlığın hükmünü, cezayı çeken bilir Gün/dönümü sitemler, ikiye katlar gelir Sağ yanım çaresizlik, sol yanım ruhsuz kaldı Ruh/ani ruh ikizim, beni dertlere saldı Estirdiğin rüzgarın; dokunur mu sanmıstın Farzet ki dokundurdun, dönecek mi sanmıştın Çığırtgan feveranın, zannetme anlamadım Hışmına uğrattın da; dar/ağacında kaldım Anladım ki; okumak, d/eğilmiş derde çare Tahsille yaralamak, çift çatal dil; o yare Estirdiğin rüzgarın; dokunur mu sanmıstın Farzet ki dokundurdun, dönecek mi sanmıştın Yaklaşma kıyılarım, artık biten bitmistir Sende ahde vefa yok, gönlüm sana yitmiştir Anılarda yaşama, kabus olmasın yurdun Ayak sesim kayboldu, tetikleyen sen oldun Estirdiğin rüzgarın; dokunur mu sanmıstın Farzet ki dokundurdun, dönecek mi sanmıştın Merak etme yıkılmam, ben sökülmez çınarım Çağlayan olmasam da, sakin akan pınarım Yüreğim mahzen oldu, kaçtıkca saklanılan Ben aşkda avareyim, sevdam yok; aklanılan Estirdiğin rüzgarın; dokunur mu sanmıstın Farzet ki dokundurdun, dönecek mi sanmıştın |