gizdöküm - II
Bir düşü avuçlarında tutar gibi tutmak ellerini
Sonsuzluğu sözcüklerinde telaffuz etmek... Yolu senden geçen savaşlar biliyorum, kelimelerin sessizliğinde yankılanan uçurumlar. Geç kalmış zamanlara bile tam vaktinde yetişti gözlerin. Bakmasan, bir düşten kör kütük düşüverecektim. Güneşe sundum bir bahar sabahı suya yazdığım tüm satırları. Öğrendim sonra, gökkuşağında saklanamayacağımı. Bu da bildiğim en büyük acı. Çünkü gerçektir tüm acılar dudaklarımı parçaladığım, parmaklarımdaki kanım kadar. Sustuğum şarkılar, katlettiğim kahkahalar. Gerçektir bir öpüş kadar. Hiç gelmeyecek bir yardımı beklerken kurur mesela kan dudakların kıvrımlarında çığlıklarına karışınca. Anlatamam sonra, nasıl ulaşılır bulutlara pamuk şeker kıvamında üstelik fırtınada. |