KENDİMLE SOHBET (3)
Dünyaya gelmeden
Hayal aleminde Herkesi tanımaya Anlamaya çalışır Severdim ! Dünyaya gelmeme karar verildiğinde Korktum hemde çok Sarıldım ana rahmine Üç gün direndim Nafile olduğunu anlayınca Ağladım geldim ! Minicik bir bebekken Bir gariplik vardı En kolayı sıvı gıdalar almakken Reddettim aşın sulusunu Yedim ekmeğin kurusunu Herkesin aks’ini Gözlemledim ! Çocuktum Kendi dünyamı oluşturdum Kendi sözlerimi okudum yazdım Kendi bestemi şarkımı söyledim Kendimle çok mutluydum ! Ergen’ken Dışarı dünyayı tanıma vakti gelince Denedim açıldım semaya Yükselmek istiyordum kanatlarımla Ne göreyim ayağımda bir çift pranga Kurtulmak isterken siyaha boyadım kendimi Görünmez olmayı öğrendim Ve görmeyi karanlıkta ! Anneyim Evet ben harika bir Anneyim (birde onlara sormak lazım:) Çocuklarımla tekrar geldim dünyaya Yeniden doğdum hayata Ve onlarla tekrar büyüdüm Sevdim sevdiğim kadar sevildim ! Olgunluk evresi Muhteşem Büyük zevk alıyorum herşeyden Kendimi tanıyorum Neler yapabileceğimi biliyorum Farkındayım içimdeki Ben’in Seviyorum Seviyorum Seviyorum ! Feruzan KÖPRÜBAŞI |
paylaştığınız için teşekkürler.
tebrikler.