ve.. ben yine sensizlikteyim, ölüme beş kala sokaklar misket oynayan çocuklarla dolu, mutlu ve umutlu bir zamanların beni gibi... geldi , geçti yıllar büyüdükçe çoğaldı acılar ve ben yine sensizlikteyim ölüme beş kala, göklerde uçurtmalar uçuyordu rengarenk kurduğumuz hayaller gibi ve şimdi bu sensizlikte rüzgar bile esmiyor artık, uçmuyor uçurtmalar, misket oynamıyor çocuklar çocukgülücüklerinden yoksun kum tanelerinin olmadığı, lalelerin papatyaların solduğu bir sensizlikteyim işte ölüme beş kala
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ölüme beş kala şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ölüme beş kala şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.