elimi tut
gülüşümüz aynı
sarı sevdalarımız başak diplerinde umut
ha senin tarlanı tolu vurmuş ha benimkini
bir zemheri gününde kapına varsam
boş gönderir misin beni



mütercim istiyor mu benim gibi ağlaman
düğününde hâlâ
vurdurur musun davuluna
komşun
konulunca musallaya omuzlardan



elimi tut
frenk kokuları değil senin derdin
bilirim
meftunsun anadolu’ya
yıkık duvarlarına sürüp ellerimi
tutsam burnuna
güman istemez
bu değirmen derdin



çıkarıp sunsam sana gezgin bir elmayı
hasta yastıklarında
can çekimlerine
ihtiyatta
yemezdin
ya;benden sonra biri sair düşerse derdin



ellerimi tut
boz dağların yılanıyım
senin derdin için uslandım



çıkınında karanfil taşıyan gelinler
sıtma nöbetlerinde
sen ben demeden
kaç defa beleşine verdiler



kara bulutlar
ne adres sorur ne fit’e gelir
talan bu
tüm cesetler kırmızıdır mavzer kurşununda
rengimiz
ayrı olsa da


ellerimi tut
beni anla
ben senin için yandım
sen
benim için soğuma






kasım