AD'IM VUSLÂD !
Ayağımın altı
Kızgın kum Gün/eş tam tepede Koşarak sana geliyorum Arkama dönsem bile Gölgemi göremiyorum Demek ki doğru yoldayım Hasretle aç şimdi kollarını Vuslâd’a bir "ad’ım" kaldı Sen çağır yeter ki ! Feruzan KÖPRÜBAŞI |
Hikmet YURDAER