O Anın ŞiiriO Anın Şiiri Hakikat meraklısı,zayıf nefsim Soruları iğne misali batırırken kafa tasıma Bir mezardan ses beklediğim Sırada yadıma yardan an geliyor. Dua dua iki büklüm kıvrılırken Fikrim terazileri doldurmaz. İşte o dönüm noktasında Yanı başımda bir amin yükseliyor. Güneş kızıla boyanıp,gruba yolaldığında Ses donup kainat bir bardak suda çalkalandığında Bir iç kanama,ruh düğümünde Ense köküme yıldırımlar düşüyor. Dehlizlere kustum içimi Tadına vardım çoğu zaman gözyaşının Ellerim kavrayınca karanlıkta manayı Herşey ayan beyan açılıyor. İçime şehirler kurdum gri Köprüler attım,köprüler yıktım Ruhumun çatısına koyarken son kiremiti Dört duvar üzerime katlanıyor. Bileklerim yılan kelepçeyle sarılı Vur sehpaya bitsin bu beyin karıncalanması Bir isimdi,tek bir isim istediğim İşte yine lugat hafızasını yitiriyor. Uzandıkça,uzadı mesafeler Kat kat çekildi araya siyah perdeler Neye yaklaşsam senden ayrı Vardığım her nokta viran oluyor. Kaldırmıyor artık yüreğim itirafları Fikrim gerçeklerden yoruldu artık Hakikat adına,varlığından ayrı Bildiğim ne varsa yalanım diyor. ÇINAR 12.12.2005 karalamadefterim.blogcu.com/ |
çınar tarafından 3/15/2008 9:42:32 PM zamanında düzenlenmiştir.