Celallendim Haykırışlarımla
Yasaklanan ruhumun öğütleri
Ruhlar aleminde bedenime girmeden Bedenim nefs ve şeytana boyun eğmeden! Gözlerimi yumsam göz kırparak Dağılır bir inci tanesi yanaklarıma Alışık değilim bu yolculuk Yüksek duvarlar gibi baba !.. Dolu dizgin yaşamadım ki Sen bakınca gözlerime Hep ertelendi isteklerim Bu bir savaştı anlatması zor baba Zaferle çıkmak geriye dönmeden Adımlarımda kamburum çıkmış meselem... Bir deniz kabarmasıydı yaşadığım Geceleri düşlerimde saklanıp canlanan Kanıma dokunan nice haksızlığın Bunlar benim mi haykırışlarım ? Bu kaçışlar bu uzak duruşlar... Bu sen misin baba Bu sen miydin etimi çimdikleyip duran ! İçim öpülüp uyandırılmaktan korkar Yaşamın ağzına boşaldım Ellerimde dilekçeler eski artık Yakamda bir yığın anı Kendi kendime savaşa gittim Sus dedin baba ! Saygım bakışlarına öfkeyle aktılar... Sus benim okşanmamış Vurgun yemiş hayatım Sus içimdeki kavga Sus benim hiç gelmeyen barışım !.. |