YOKLUĞUNDA
Yaşanan aşkın ömrü kısa kaldı geceden
Gönlün her isyanında sen dedim yokluğunda Sorgular başladıkça aşkı veren Yüce’den Bu aşkın tek kefili ben dedim yokluğunda Ey benim yüreğime aşk sunan gönül eşi Söndürme hayalimi aydınlatan güneşi Hasrettir bu sevdanın hiç sönmeyen ateşi Gönlüme cayır cayır yan dedim yokluğunda Uzaklara baktıkça gözümde büyür resmin Dilimde gece gündüz pelesenk olmuş ismin Geceleri koynumda kıvrılıp yatar cismin Ben senin cemaline can dedim yokluğunda Çırpınıp duruyoruz gurbet denen dalyanda Korkuyorum yüreğin kalır diye nisyanda Ne biçim hasretlik bu, ben asi, sen isyanda Bundan sonra hasretlik son dedim yokluğunda Bilirim, sensiz geçen gecenin sabahı yok Bilirim, bu sevdada kalplerin günahı yok Bilirim, yaralanmış yüreğin iflahı yok Ufukta her çizgiye tan dedim yokluğunda Yüzünden eksilmeyen gülüşün tarzdır bana Vuslat için söylenen her sözün farzdır bana Yüreğimden dökülen arzular arzdır bana Canana doya doya kan dedim yokluğunda Bulutlar perde olur her gece hilalime İstemem, el değmesin gurbette helalime Coşari der selamın ilaçtır melalime An be an varlığımı an dedim yokluğunda 02.06.2012/Samsun İbrahim COŞAR |
selamlar...