Cam kırıkları
Cam kırıkları odamın içi,
Kanıyor elim,fena haldeyim, Unutulmuş kitap gibiyim, Tozlu,eskimiş bir kenara atılmış. Işıkları kapattım, Bu halimi görmemek için. Yine de kendime sarılıp öyle yatıyorum, Özümü yalnız hissetmemek için. Aşka inanmam, Ama,ama bu nedir tanımlayamıyorum, Belki de reddedilmeyi kendime yediremiyorum, Yine de hoşuma gitmiyor, Çünkü acı çekiyorum. |