DEĞMEMELİ GÖZLERİN GÖZLERİME
Gözlerine mil çekilmeli senin
Engellenmeli Gözlerinin gözlerime değmesi Çünkü sen bakınca gözlerime Dünya’nın başı dönüyor durduğu yerde Titremeye başlıyor, Ve depremler oluveriyor gözlerinin heybetinden; Evler, ismini haykırarak yıkılmaya başlıyor olduğu yere... Sonra ansızın La Fontaine diriliyor gökyüzünde Masallarına devam etmeye başlıyor kaldığı yerden Sen, gece gözlü bir kahraman oluyorsun Avuçlarında hiçbir masalda görülmemiş bir sevda ile... Yok yok alın yazım Değmemeli gözlerin gözlerime Çünkü sen bakınca gözlerime Bakışların alev saçıyor bedenime Kirpiklerim tutuşuyor sonra Ve ben yanmaya başlıyorum olduğum yerde Yok yok değmemeli gözlerin gözlerime... Zuhal ERASLAN |