Kadınım..

Sadece özledim
Ay ısıgının aydınlattıgı kentte sen yoksun diye çeliskili bir karamsarlık var
Hüzünlerime ortak mat bir karanlık..
Her ne kadar lal gecelerin sessiz cıglıklarına karıssada gözyaslarım,
Tarifi olmayan mükemmel bir özlemdir geceyi aydınlatan yıldızlara seni anlatmak..

Gittigin gün cicek ektigimiz saksılara esrar ektim.!
Biliyorsun beni bu;
Kör bir neşterle bileklerini dogramaktır uluorta,
Anımsıyorsun beni bu;
Yoklugunun izlerine alkol basmaktır ki bu;
Beyin ölümü coktan gerceklesmis bir asktan nefes almaktır..

Ruhum
Gözlerimden akan yaslarımın yerini
Sessiz harflere bıraktıgında anladım dön(e)meyecegini.
Artcı acıların yıkıcı sallaması da bu yüzden
Ama sen gidersin arkana bile bakmadan
Tüm yasadıklarımızı bir elvadaya sıkıstırırsın seni bilirim ben
Sen gittikten sonra özlemek ölümle esdeger sayıldı tüm lugatlarda..

Kısacası; kıymetsiz dualarım ne seni getirebildi ne de unutturabildi.