Sen benim için ne kadar öldüysen,
Ben senin icin o kadar yaşamıştım oysa..

Biz’li geçmiş zamanlardan kalma artçı acılar sinmisti, namehremlerimize..
Birazda aldatıcı bakıslarının tesirinde eriyen buz edası vardı yüreğimde,
Seninle birbirimize ettigimiz iltifatların yerini;
Birbirimize karsı ittilaf olmaya bıraktıgı günlerdi

Biz hastanelerin müzelere cevrileciği yerlerde bulusacaktık,
Birlikte eslik ettigimiz sarkıların nakaratlarında kaldı,
Birbirimize ettigimiz resmi yeminler..
Alevlerinin canını bile yakardı göz göze gelislerimiz..
votkanın fondip tadı vardı, gülüşlerimizde..
Tıpkı bir selaleyi anımsatan sacların vardı..,
Benimse saclarını oksayan yagmur inceligi vardı parmak uçlarımda
Özleminin sebep oldugu yagıslara,
Yoklugunun yarattıgı yıkımlara;
Aklımı alan bakıslarına yapacak hicbirseyim yoktu..

Sen benden ne kadar gittiysen,
Ben sana bi o kadar gelemedim..
Senin icin gidilen tüm yollar mubahtı
Benim için yüregimden kopan sessiz bir ah’tı..

Sen istedigin kadar hay’kır beni simdi..
Ben sessiz hay’kırıslarından asacağım seni!..