HAYIRSIZ!
Yanlış bir zamanda geldik Makberî,
İnsan; Nefsi, özü, canı hayırsız! Bile bile bunu, güldük Makberî; Hakk’tan gayra döner, yönü hayırsız! Memleketin seven, verir mi zarar? Bunlar başımıza, çoraplar örer, Tek tek seçilmişler, Mescid-i dırar; Bindörtyüz senelik, konu hayırsız! Kimi tutar küfrü, imâna eşit, Amentü şerh eder, yoz çeşit çeşit, Buyurduğun gibi, çoğaldı çaşıt; Karıştı insanlar, Geni hayırsız! Türk’e düşmânların, uyruğu malûm, El aklıyla bize, atarlar çalım, Denilecek söz çok, varmıyor dilim; Evveli, ahiri, sonu hayırsız! Zinaya yol verdi, nikâha yasak, İmamlar korkuyor, şom ağız susak! Gerici diyorlar, sebebin sorsak; Müslümânım diyor, sanı hayırsız! Dirliğim yıkmaya, eylemiş ahit, Tam dörtyüz senedir, Yahudî çıfıt, Kimi şeyh takılır, kimisi zahit; Hangi şekle girse, donu hayırsız! Fukara âr eder, aç, açık yatar, Çalışır, didinir, gün günden beter, Münâfık Deve’yi, hamutla yutar; Haramla semirir, eni hayırsız! Binyüzyıllık Türk’ün, İslâmın yurdu, Zâlimler on yılda, döktü savurdu, Terör onbinlerce, ocak kavurdu; Fıtratından bozuk, kanı hayırsız! Evlerde baş köşe, Şeytândan kama, İslâmım diyenler, tazimde Çam’a! Âr, namus, şinanay, atılmış dama; Mukallid gerzeği, bönü hayırsız! Şöyle düşün hele, dünya da başka, Millet var mı bizden, sefahat, meşke, Taşısın elleri, saraya, köşke? Gramı, kilosu, ton’u hayırsız! Kilise, Sinegog, Havra kurdular, Hergün ekranlardan, ayin verdiler, Birde Ermeniyiz, diye ürdüler; Seyip gezer oldu, dîni hayırsız! Modadır taşımak, boyunda put’u, Üsküdar’ı geçmiş, alanlar At’ı, Hâl-i ahvalimiz, kötüden kötü; Yarın herkes girer, Sin’i hayırsız! Herkes fıtrâtının gereğin yapar, Ya Hakk’ın kuludur, ya Put’a tapar, Ne çokmuş Ülke de, kemikçi şopar; Yal’ına çalınan, Un’u hayırsız! Allah’ı sermaye eyleyen hödük, Notasız, makâmsız çalıyor düdük! Eliyle açtırır, Sûr’umda gedik; Yalancı sesinin, tonu hayırsız! Ezilen, ezene, kul, köle olur, Kendi düşer suçu, ellerde bulur! Bu kafadan kime, iyilik gelir; Biri, onu, yüzü, bini hayırsız! Hülasa-yı kelâm, özümüz dedik, Bu fırsat gönülden, sözümüz dedik, Kesebilirler mi, hızımız dedik; Çapınca beslesin, kîni hayırsız! Ozan İlo duydu, feryâdın özden, Ne anlasın bizi, gayrısı bizden, Ne diyek? Böyleler Öküz Öküzden; Yazdık ya anlamaz, bunu hayırsız! İlhami ERDOĞAN (Ozan İlo) |
tesirliydi.
okudum birden fazla.
ustaya saygılar.