KÖR(EBE)
Bir oyun oynayası geldi kaderin,
Bu kez körebesi ben. Onca insan, geçmiş ve gelecek, hepsi etrafımda. Tanımadan kimseyi, yokladım kalpleri; ihaneti buldum, Ruhlarına dokundum, keşkeler buldum, Nefeslerinde buldum vicdanlarının sesini. Hem kör hem ebesin ya! eksiksin..! Bitsin oyun diye bir anlık gafletle, sana dokundum, aşkı buldum. Elimi çektim ayrılığı buldum. Korktum, geri döndüm sana dokunmak için, yokluğunu buldum. Öyle bir oyundu ki bu Ruhumu kaybettim, ruhunu buldum. Kendimde kaybettiğimi, aşkta buldul Sende kaybettiğimi, Allah’da buldum... |