KIRMAYIN KANADISis dağının ardında her şey Mevsimsiz yağan yağmur Yankılanan ses Yırtık entari Papuçsuz ayaklar Oyuncaksız odalar Çocukca umutlar Büyeyecek adam olacaktı Çöktü birden ağır ateş Olduğu yere sindi Top tüfek sesi, cehennem sanki Mor sümbüller hani Renkli balonlor Güvercinler Kırmayın kanadı Barış! Ne demek Ya savaş neden Kim kiminle, ne için Çocuğum ben daha Büyümedim ki Anlatın biriniz Neden sese kapalı kulak Duymazmı, bilmez mi Bak ben duyuyorum Görüyorum Soruyorum Kırmızı neyin rengi Umut nerede Yıldızlar niçin bu kadar uzak Ürkünçlüğü titretiyor gecenin Üşüyorum Bedenim kayboluyor Sorular azalıyor zihnimde Çocukluğum nerede Anam “ Keşke bindirseydin bisiklete” Ne kadar uzak artık herşey Kara toprak buram buram küf kokusu Büyüyecektim! Değilmi Elveda! Anam babam kardaşım Ağlamayın, dayanamam Dünya dönüyor bak yine Çuvalladılar Utanmazlar ki Kalkın haydi ayağa Siz oynayın bir kerede Kanla oynayanlara inat Alın sapanları elinize Kuşları vurmayın, onlar masum Ampüllere nişan alın Tüm yapay ışıkları vurun Bitsin gece Güneşi biz göremedik Siz görürsünüz belkide |
Kırmızının çocukluğunu gençliğini düşünüp teessürle döktürmüş.
Keşke bir duyan olsa.
Tebrik eder saygılar sunarım.