ŞEHİD’İN ANNESİNE MEKTUBU...Bu acının ve bu şiirin tekrar paylaşılmaması duasıyla... Sanma senden gittim ben, sanma veda ettim ben Memleketin dağları esirken ölmem annem Ben Kürşad’ın ruhuyum ne kemik ne et’tim ben Kırk yiğitle çıktığım akını bölmem annem Ana ! dolu diyen şu Mehmetçiğin sesinde Bir maşrafa ayranla ciğerim soğur annem Toprağa düşen canı, hisset ! son nefesinde Bu vatana ada ! ve, yeniden doğur ! Annem Türk’ün budur kaderi, tarihinde çile var Bir çakıl taşı bile asla verilmez annem Mete han’dan, Yavuz’dan, Fatih’ten silsile var Nene hatun’lar varken, yurda girilmez annem Bu bayrak düşmez yere korumaya and içtik Namerdin karşısında dururuz dimdik annem Ne rüzgarlar ektik biz, ne fırtınalar biçtik Tarihe baş vursunlar, sorsunlar kimdik annem Tek ben değil cennete binlerce kuzu yürür Şehitler görür, duyar ölmüştür sanma ! Annem Alparslan’ın Hani’de verdiği sözü yürür Yoklarım ara sıra, yok diye yanma ! Annem A/RAS Eylül, 2011 Daha ölmedim anne, mezara koyma beni Can denilen libastan, böyle tez soyma beni.. Haberimi vermişler feryat figan eyleme! Kapındaki Mehmed’e, ben diye sarıl annem.. Ciğerin sökülse de isyanlı söz söyleme! Sen şehid anasısın onura karıl annem.. Ecelimi nurlarla sundu bana melekler İçerin titremesin, canım yanmadı annem.. Gaipten bir ses geldi kabul olmuş dilekler İçtiğim şehadete gönül kanmadı annem.. Cennet ayağındaydı, yollarına serildim Artık hakikat yerin başımın üstü annem.. Yaşarken ölüymüşüm, ben ölünce dirildim Şimdi amel defterim günaha küstü annem.. Mekânımı görseydi âlem koşardı cenge Toprağın altı sanıp, kendini üzme annem.. Yatağım baştan başa boyanmışken al renge Üstümdeki bayrağa yaşını dizme annem.. Vatanım, sevdam, oğlum, kızım sana emanet Bayrağa türkü yakan sazım sana emanet Dört yanım bahar şimdi, yazım sana emanet Ben artık zamansızım, sen hakkını helal et! Betül Yüksel Ağustos 2011 , İstanbul Sevgili A/RAS ile yapılan bir ortak şiir çalışmasıdır... Şehitlerin acısını yüreğinde hisseden kaleme saygı ile... |